بنام پروردگار حی و توانا
دست دادن طرز دست دادن مانند راه رفتن و حرف زدن نشان دهنده اخلاق و شخصیت افراد است و می توان از این طریق به میزان اعتماد به نفس، بی تفاوتی، خونگرمی و تکبر فرد پی برد. - هنگام دست دادن با افراد حواستان را به مخاطب باشد و با دیگران صحبت نکنید. - هنگام دست دادن نباید با کسی که به او دست می دهیم فاصله زیادی داشته باشیم و دست خود را بیش از اندازه دراز کنیم. ادب حکم می کند که پاپیش گذاریم و به فرد مورد نظر نزدیک شویم. - هنگامی که دستانمان خیس یا کثیف هستند یا وسیله ای در دست داریم باید قبل از این که طرف مقابل دستش را دراز کند با صدای بلند عذرخواهی کنیم و از دست دادن با وی جلوگیری نماییم. طرف مقابل هم در صورت مشاهده چنین شرایطی باید از دست دادن خودداری کند. - بعضی ها عادت دارند هنگام دست دادن دستشان را به بدن خود می چسبانند. این کار نشانه غرور و تکبر است. - فشردن دست دیگران، تکان دادن یا نگه داشتن دست طرف مقابل برای مدت طولانی در دستان خود و گذاشتن دست دیگر بر روی دستان وی نشانه بی ادبی است. - خودداری از دست دادن به افراد سطح پایین یا فردی که دستش را دراز کرده، نشانه بی ادبی و غرور است. - دست دادن با دستکش صحیح نیست. - در یک میهمانی لازم نیست به تمام افراد تک تک دست داد و احوالپرسی کرد و می توان بعد احوالپرسی با خانواده میزبان برای دیگران از فاصله مناسب سرتکان داد و احوالپرسی کوتاهی انجام داد. - هنگام دست دادن باید به چشمان طرف مقابل نگاه کرد. خیره شدن به اطراف و نگاه به دور و بر خلاف ادب است. ضمن این که نباید پاسخ دست دادن دیگران را با دست چپ داد.
بالای صفحه |